ყველა იმ ტრადიციას შორის, რომელიც მივიწყებულია, ეს თითქმის არარეალურად ჟღერს. თუმცა საუკუნეების განმავლობაში, ჩვენი წინაპრები ბალიშის ქვეშ დაფნის ფურცლებს დებდნენ.
ყველაფერი ბერძნული მითოლოგიით იწყება დაფნემ, რომელსაც აპოლონი მისდევდა, დედამიწას გადარჩენა სთხოვა და ის დაფნად გარდაიქცა. ამ სასწაულით შეძრული შეყვარებული ღმერთი, ამ მცენარეს სამუდამო დიდების, სიბრძნისა და გამარჯვების სიმბოლოდ ირჩევს.
საუკუნეების მანძილზე ამ მითმა სხვადასხვა კულტურაში შეაღწია. ბალიშის ქვეშ მისი დადება კი შემთხვევითი არ იყო.
ამბობდნენ, რომ მისი სუნი ღრმა ძილს უწყობს ხელს, გონებას ამშვიდებს და კოშმარებს განდევნის. მაგრამ მიზეზი მხოლოდ ეს არ არის.
ზოგი თვლიდა, რომ დაფნა ბედნიერებას და ბარაქას იზიდავდა. სხვები კი ამ გზით სიზმრების დამახსოვრებას ცდილობდნენ — მათ სჯეროდათ, რომ დაფნას სიზმრების შენახვა დილამდე შეეძლოთ.
ეს, უსაფრთხოების შეგრძნებასაც იძლეოდა თითქოს, ფოთლები ჩუმად დარაჯობდნენ მძინარეებს.
დღეს ეს ტრადიცია თითქმის მივიწყებულია. თუმცს ის გვახსენებს, როგორ იყვნენ ჩვენი წინაპრები ბუნებასთან, სიმბოლოებთან და უხილავ ამბებთან დაკავშირებული.
ამ ტრადიციის თავიდან აღმოჩენა არ ნიშნავს ცრურწმენას. ეს უფრო, წარსულის ხმების მოსმენა დს იმ სიბრძნის პოვნაა, რომელიც თანამედროვე სამყარომ დაკარგა.
სცადეთ დღესვე, იქნებ შედეგმა გაგაოცოთ!
