“ორი დიდი ნაცრისფერი ფრინველი გარს უვლიდა თბილისს. სახლები იყო დანგრეული და დამწვარი, ხოლო ადამიანები ნახშირივით შეხრუკულები.
ეს არ იყო სიზმარი, არამედ ხედვა. ვილოცოთ ყველამ, რომ უფალმა შეგვიწყალოს და აგვაშოროს მძიმე განსაცდელი. ჩვენ ვიცით როგორ დასწვა და დაანგრია უფალმა ცოდვებში მყოფი სოდომ-გომორი. ასევე ვიცით, თუ როგორ დაიფარა დასანგრევად გამეტებული ნინევია, რადგან ამ ქალაქის მცხოვრებლებმა დაიჯერეს იონა წინასწარმეტყველის სიტყვები და შეინანეს თავიანთი ცოდვები.
ჩვენც შევინანოთ ჩვენი ცოდვები, რომ უფალმა აგვაშოროს მძიმე განსაცდელი.”
ოთარ ნიკოლაიშვილი “მამა გაბრიელის ნაუბარი”
